Ονειρευόμουν ένα Κέντρο Ξένων Γλωσσών που θα είναι ένα ΣΧΟΛΕΙΟ όπου θα μαθαίνει ΚΑΙ ξένες γλώσσες.
Όπου οι μαθητές θα χαίρονται να έρχονται.
Όπου οι μαθητές δεν θα έχουν διάβασμα για το σπιτι!!
Όπου οι μαθητές δεν θα χρειάζεται να κάνουν σκονάκι γιατί απλά δεν θα ντρέπονται να πουν· κυρια δεν διάβασα σήμερα!
Και η κυρια τους θα απαντά: δεν πειράζει για μια δυο φορές.
Όλοι χρειαζόμαστε τα διαλείμματα μας.. απόλαυσε το!
Όπου οι δάσκαλοι θα νοιάζονται για τα προβλήματα των μαθητών και θα στέκονται δίπλα τους βράχοι και ασπίδες!
Όπου οι δάσκαλοι θα παίζουν μαζί με τους μαθητές τους!!
Όπου οι συζητήσεις θα αφορούν κοινωνικά θέματa, κάνοντας δεκτή κάθε διαφορετικότητα με σεβασμό!!
Όπου δάσκαλοι και μαθητες θα μοιράζονται τα πάντα, χαρούμενα η θλιβερά νέα, το φαγητό τους, ακόμα και τσακωμους σαν μια φυσιολογική οικογένεια!!
Όπου στην τάξη θα υπάρχει απόλυτη ησυχία και αλληλοσεβασμός μέχρι το τελευταίο 10λεπτο όπου θα γίνεται χαμός από αστεία, γέλια, νέα, φασαρία!!!!
Ε… νομίζω πως ένα μικρό λιθαράκι έχω βάλει σε αυτό το ΣΧΟΛΕΙΟ της καρδιάς μου!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου